Kompas

Stadse stenen dragen bestemmingen van allerlei
de nacht creëert een illusie van onzichtbaarheid op het oppervlak
want van bovenaf is alles licht
altijd aan, staan we volop in het zicht
in verbinding met elkaar

ik vind je, schrijf je, blijf je bij mij
en mag ik ook in jouw verhaal
dan reizen we ons vrij
geborgen in het onbekende van een ander bestaan
vinden we elkaar in gedachtegangen waar een lichtje aan

ik lees over de leefbaarheid op Mars
terwijl hier steeds meer ten onder gaat
en ik vraag me af of het destructieve niet simpel-weg
hetgeen kan zijn dat onze prachtige aarde verlaat
hier staat een intentie

zoals we die bewust of onbewust
in alles dat ons beweegt
de oorsprong van waaruit we vormgeven
leven en delen
in ieders bezit is en invloed heeft

dus als we maken laat het dan puur zijn
laat het raken, bijdragen aan het begrijpen
van wie we zijn en hoe onlosmakelijk
verbonden ook al stoten we af
overal kan thuis zijn

het internet kent ons brein
radio was mijn jeugd
boeken tegen eenzaamheid
zolang we kwetsbaar mogen zijn
is er ruimte voor herkenning

zijn we nooit echt alleen
zorgen verschillen soms ook voor bereik
en uiteindelijk bewegen we samen als één
wij zijn als de aarde is
een danser die al draaiend om haar as

contact maakt met wat van binnen
de ruimte vult en richting geeft
wij zijn een kompas